เป็นเรื่องราวของนักเขียนผู้ค้นพบความหมายไม่ใช่รางวัล จากการเล่นเกมกลางดึก ทุกครั้งที่หมุนวงล้อ คือลมหายใจแห่งการยอมรับตนเอง เรื่องราวนี้สำหรับผู้ที่เคยเล่นเพียงเพื่อรู้สึกว่า 'มีใครเห็น' อยู่บ้าง

ในยามค่ำคืนเงียบสงัด หน้าจอมันไม่ใช่แค่เกม แต่เป็นกระจกสะท้อนตัวตน สำหรับผู้ที่เคยหลบหนีไปกับโลกดิจิทัลตอนดึก นี่คือเรื่องราวของความสัมพันธ์ลึกลับกับตัวเองผ่านการเล่นเกม King’s Game

ในยามค่ำคืนที่เงียบเหงา การหมุนวงล้อไม่ใช่แค่หวังผลกำไร แต่คือการกลับมาอยู่กับตัวเอง บทความนี้เปิดใจเรื่องการเล่นอย่างมีสติ ผ่านประสบการณ์จริงของคนที่เคยเล่นดึกดื่นเพื่อหาความหมายในความว่างเปล่า